Ο Φλάβιος Αρριανός (90 - 175 μ.Χ.), από τη Νικομήδεια της Βιθυνίας, με φιλοσοφική παιδεία στην Αθήνα και στη Νικόπολη της Ηπείρου (υπήρξε μαθητής του στωικού Επίκτητου), με στρατιωτική και πολιτική δράση (διατέλεσε άρχων, ύπατος, ανθύπατος, τοπάρχης Καππαδοκίας), ήταν οικείος και φίλος του μεγάλου φιλέλληνα Αδριανού (117-138 μ.Χ.). Τιμήθηκε στην Αθήνα ως «υπατικός φιλόσοφος» και πρύτανης της Πανδιονίδος φυλής και απέκτησε τα δικαιώματα του Ρωμαίου πολίτη. Ο Κυνηγετικός του Αρριανού συμπληρώνει τον ομώνυμο του Ξενοφώντα.
Υπήρξε συγγραφέας πολυγραφότατος.
Λεξικό Σούδα: "Ἀρριανός Νικομηδεύς· φιλόσοφος Ἐπικτήτειος͵ὁ ἐπικληθεὶς νέος Ξενοφῶν.
ἦν δὲ ἐν Ρώμηι ἐπὶ Ἀδριανοῦ καὶ Μάρκου καὶ Ἀντωνίνου τῶν βασιλέων͵
καὶ ἀξιωμάτων μεταλαβὼν καὶ μέχρις αὐτοῦ τοῦ ὑπατεῦσαι͵ καθά φησιν Ἑλικώνιος͵
διὰ τὴν τῆς παιδείας δεξιότητα. ἔγραψε δὲ βιβλία παμπληθῆ."
