Αίσωπος, ο παραμυθάς μας. Πατρίδα του η Θράκη και έζησε στα μέσα του 6ου αι. π.Χ.
Τον περιγράφουν άσχημο στην όψη (με κοιλίτσα, μουστάκι, σκουρόχρωμη επιδερμίδα και βραδύγλωσσο), πολύ εργατικός (ξεκίνησε σαν δούλος και τον απελευθέρωσαν επειδή εκτίμησαν την ευφυϊα και την σοφία της σκέψης του) και πανέξυπνος (με τις αλληγορίες και προσωποποιήσεις ζώων σμίλεψε ανθρώπινους χαρακτήρες μέσα στους διδακτικούς του μύθους).
Οι μύθοι του έχουν καταγραφεί σε πολλές συλλογές γι’ αυτό και θα δείτε πολλούς μύθους να επαναλαμβάνονται με διαφορετική περιγραφή και δίδαγμα.
Αυτό έδωσε αφορμή σε κάποιους (Λούθηρο, Vico, Crusius) να υποστηρίξουν ότι ο Αίσωπος δεν υπήρξε σαν ιστορικό πρόσωπο και ότι οι μύθοι του είναι κατασκεύασμα πολλών λόγιων.
Οι αναφορές όμως για τον Αίσωπο (για την ζωή και για τους μύθους του) από τους αρχαίους μας: Ηρόδοτο, Πλούταρχο, Αριστοφάνη, Πλάτων, Δημήτριος ο Φαλιρεύς (αυτός το 300 π.Χ. συνέλεξε όλους τους μύθους του), Λύσιππο (αυτός κατασκεύασε ανδράντα του Αισώπου) είναι τα ακλόνητα επιχειρήματα που αποδεικνύουν την ιστορική ύπαρξή του.
Δεν είναι ο πρώτος μυθοποιός (υπάρχουν παλαιότεροι μύθοι στην Παλαιά διαθήκη, στον Ησίοδο, Αρχίλοχο, Στησίχορο) μα είναι ο πρώτος της διδακτικής μυθοποιϊας και αυτός που την τελειοποίησε!
