Έχουν διασωθεί τα εξής αποσπάσματα, από τον Τελέστη:
Ἀργώ
ὃν σοφὸν σοφὰν λαβοῦσαν οὐκ ἐπέλπομαι νόωι
δρυμοῖς ὀρείοις ὄργανον
δίαν Ἀθάναν δυσόφθαλμον αἶσχος ἐκφοβη-
θεῖσαν αὖθις χερῶν ἐκβαλεῖν
νυμφαγενεῖ χειροκτύπωι φηρὶ Μαρσύαι κλέος·
τί γάρ νιν εὐηράτοιο κάλλεος ὀξὺς ἔρως ἔτειρεν͵
ἇι παρθενίαν ἄγαμον καὶ ἄπαιδ΄ ἀπένειμε Κλωθώ;
ἀλλὰ μάταν ἀχόρευτος ἅδε ματαιολόγων
φάμα προσέπταθ΄ Ἑλλάδα μουσοπόλων
σοφᾶς ἐπίφθονον βροτοῖς τέχνας ὄνειδος.
ἃν συνεριθοτάταν Βρομίωι παρέδωκε σεμνᾶς
δαίμονος ἀερόεν πνεῦμ΄ αἰολοπτέρυγον
σὺν ἀγλαᾶν ὠκύτατι χειρῶν.
Ἀσκληπιός
ἢ Φρύγα καλλιπνόων αὐλῶν ἱερῶν βασιλῆα͵
Λυδὸν ὃς ἅρμοσε πρῶτος
Δωρίδος ἀντίπαλον μούσας νομοαίολον ὀρφναι
πνεύματος εὔπτερον αὔραν ἀμφιπλέκων καλάμοις.
Διθύραμβος· Ὑμέναιος
ἄλλος δ΄ ἄλλαν κλαγγὰν ἱεὶς
κερατόφωνον ἐρέθιζε μάγαδιν
πενταρράβδωι χορδᾶν ἀρθμῶι
χέρα καμψιδίαυλον ἀναστρωφῶν τάχος.
πρῶτοι παρὰ κρατῆρας Ἑλλάνων ἐν αὐλοῖς
συνοπαδοὶ Πέλοπος Ματρὸς ὀρείας
Φρύγιον ἄεισαν νόμον·
τοὶ δ΄ ὀξυφώνοις πηκτίδων ψαλμοῖς κρέκον
Λύδιον ὕμνον.
ἄκατον
Διὸς γοναί
