Αλκίφρων ο ρήτωρ, ήταν διάσημος αρχαίος επιστολογράφος. Ο τόπος καταγωγής και ο χρόνος γεννήσεώς του δεν είναι ακριβώς καθορισμένοι. Στην Εγκυκλοπαίδεια Σούδα αναφέρεται: «alpha.1288 Ἀλκίφρων· Μάγνης͵ τῆς παρὰ Μαιάνδρῳ Μαγνησίας͵ φιλόσοφος.»
Οι νεώτεροι φιλόλογοι συμπεραίνουν ότι θα πρέπει να κατάγεται από την
Συρία και να έδρασε στις πρώτες δεκαετίες του 3ου μ.Χ. αιώνα. Κατά τον επίσης
αρχαίο επιστολογράφο Αρισταίνετο, ο Αλκίφρων ήταν σύγχρονος του Λουκιανού
(120-180μ.Χ.) Στις ρητορικές σχολές της εποχής εκείνης ήταν κάτι το πολύ
συνηθισμένο να γράφουν οι μαθητευόμενοι φανταστικές επιστολές οι οποίες δήθεν
προέρχονταν από μυθολογικές ή ιστορικές προσωπικότητες ή και από
αντιπροσωπευτικούς τύπους και μορφές της επαγγελματικής και κοινωνικής ζωής.
Στο είδος αυτό των επιστολών ο Αλκίφρων αναδείχθηκε δεξιοτέχνης.
Διασώθηκαν 122 επιστολές
του Αλκίφρωνα. Ο M.A.Scherpers (Σέρπερ) στην έκδοση τού 1905 χώρισε τις
Επιστολές σύμφωνα με το περιεχόμενό τους σε 4 βιβλία. Στο 1ο ένταξε τις 22
αλιευτικές, στο 2ο τις 39 αγροτικές, στο 3ο τις 42 παρασιτικές και στο 4ο τις
19 εταιρικές. Όλες οι επιστολές είναι γραμμένες με πολύ γλαφυρότητα και
ποιητική χάρη σε καθαρή αττική διάλεκτο. Τα θέματά τους είναι παρμένα από τις
κωμωδίες του Μενάνδρου, τον οποίο ο Αλκίφρων εκτιμούσε πολύ και αναφέρονται
στην ιδιωτική ζωή των Αθηναίων και των περιοίκων. Γι’ αυτό τον λόγο οι
Επιστολές του αποτελούν έναν «καθρέπτη» της ιδιωτικής ζωής των Αθηναίων, την
οποία ο Αλκίφρων (όπως και ο Λουκιανός) δεν έπαψε να αναπολέι και να
αναπαριστάνει κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους. Τα πρόσωπα που αναφέρει ο Αλκίφρων
(Φρύνη και Υπερείδης, Μένανδρος και Γλυκερία, Επίκουρος, Πραξιτέλης κ.α.)
ανήκουν στον 4ο αιώνα π.Χ.
Η ανάρτηση θα μοιραστεί σε τέσσερα τμήματα, καθένα θα περιλαμβάνει μία κατηγορία
Επιστολών
