ΚΥΠΡΙΑ
1 ἦν ὅτε μυρία φῦλα κατὰ χθόνα πλαζόμεν΄ αἰεὶ
<ἀνθρώπων ἐπίεζε> βαρυστέρνου πλάτος αἴης͵
Ζεὺς δὲ ἰδὼν ἐλέησε καὶ ἐν πυκιναῖς πραπίδεσσι
κουφίσαι ἀνθρώπων παμβώτορα σύνθετο γαῖαν͵
ῥιπίσσας πολέμου μεγάλην ἔριν Ἰλιακοῖο͵
ὄφρα κενώσειεν θανάτωι βάρος. οἱ δ΄ ἐνὶ Τροίηι
ἥρωες κτείνοντο͵ Διὸς δ΄ ἐτελείετο βουλή.
4 εἵματα μὲν χροῒ ἕστο͵ τά οἱ Χάριτές τε καὶ Ὧραι
ποίησαν καὶ ἔβαψαν ἐν ἄνθεσιν εἰαρινοῖσιν͵
οἷα φέρουσ΄ ὧραι͵ ἔν τε κρόκωι͵ ἔν θ΄ ὑακίνθωι͵
ἔν τε ἴωι θαλέθοντι ῥόδου τ΄ ἐνὶ ἄνθεϊ καλῶι
ἡδέι νεκταρέωι͵ ἔν τ΄ ἀμβροσίαις καλύκεσσιν
αἰθέσι ναρκίσσου καλλιπνόου. ὧδ΄ Ἀφροδίτη
ὥραις παντοίαις τεθυωμένα εἵματα ἕστο.
5 ἣ δὲ σὺν ἀμφιπόλοισι φιλομμειδὴς Ἀφροδίτη
πλεξάμεναι στεφάνους εὐώδεας ἄνθεα ποίης
ἂν κεφαλαῖσιν ἔθεντο θεαὶ λιπαροκρήδεμνοι͵
Νύμφαι καὶ Χάριτες͵ ἅμα δὲ χρυσέη Ἀφροδίτη͵
καλὸν ἀείδουσαι κατ΄ ὄρος πολυπιδάκου Ἴδης.
8 Κάστωρ μὲν θνητός͵ θανάτου δέ οἱ αἶσα πέπρωται͵
αὐτὰρ ὅ γ΄ ἀθάνατος Πολυδεύκης͵ ὄζος Ἄρηος.
9 τοὺς δὲ μέτα τριτάτην Ἑλένην τέκε θαῦμα βροτοῖσι·
τήν ποτε καλλίκομος Νέμεσις φιλότητι μιγεῖσα
Ζηνὶ θεῶν βασιλῆϊ τέκε κρατερῆς ὑπ΄ ἀνάγκης·
φεῦγε γὰρ οὐδ΄ ἔθελεν μιχθήμεναι ἐν φιλότητι
πατρὶ Διὶ Κρονίωνι· ἐτείρετο γὰρ φρένας αἰδοῖ
καὶ νεμέσει· κατὰ γῆν δὲ καὶ ἀτρύγετον μέλαν ὕδωρ
φεῦγε͵ Ζεὺς δ΄ ἐδίωκε -λαβεῖν δ΄ ἐλιλαίετο θυμῶι-
ἄλλοτε μὲν κατὰ κῦμα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης
ἰχθύι εἰδομένην πόντον πολὺν ἐξοροθύνων͵
ἄλλοτ΄ ἀν΄ Ὠκεανὸν ποταμὸν καὶ πείρατα γαίης͵
ἄλλοτ΄ ἀν΄ ἤπειρον πολυβώλακα· γίγνετο δ΄ αἰνὰ
θηρί΄͵ ὅσ΄ ἤπειρος πολλὰ τρέφει͵ ὄφρα φύγοι νιν.
15 αἶψα δὲ Λυγκεὺς
Τηΰγετον προσέβαινε ποσὶν ταχέεσσι πεποιθώς.
ἀκρότατον δ΄ ἀναβὰς διεδέρκετο νῆσον ἅπασαν
Τανταλίδ<εω> Πέλοπος͵ τάχα δ΄ εἴσιδε κύδιμος ἥρως
δεινοῖς ὀφθαλμοῖσιν ἔσω κοΐλης δρυὸς ἄμφω͵
Κάστορά θ΄ ἱππόδαμον καὶ ἀεθλοφόρον Πολυδεύκ<εα>·
νύξε δ΄ ἄρ΄ ἄγχι στὰς μεγάλην δρῦν < >
16 οὐκ ἀπ΄ ἐμοῦ σκεδάσεις ὄχλον͵ ταλαπείριε πρέσβυ;
17 οἶνόν τοι͵ Μενέλαε͵ θεοὶ ποίησαν ἄριστον
θνητοῖς ἀνθρώποισιν ἀποσκεδάσαι μελεδῶνας.
18 Ζῆνα δὲ τόν τ΄ ἔρξαντα καὶ ὃς τάδε πάντ΄ ἐφύτευσεν
οὐκ ἐθέλει νεικεῖν· ἵνα γὰρ δέος͵ ἔνθα καὶ αἰδώς.
25 οὐκ ἐφάμην Ἀχιλῆϊ χολωσέμεν ἄλκιμον ἦτορ
ὧδε μάλ΄ ἐκπάγλως͵ ἐπεὶ ἦ μάλα μοι φίλος ἤην.
32 τῶι δ΄ ὑποκυσαμένη τέκε Γοργόνας͵ αἰνὰ πέλωρα͵
αἳ Σαρπηδόνα ναῖον ἐν ὠκεανῶι βαθυδίνηι
νῆσον πετρήεσσαν.
33 νήπιος͵ ὃς πατέρα κτείνας παῖδας καταλείπει.
38 φύρετο δ΄ ἄλφιτα
40 ἔπλεον εἰς Σκῦρον Δολοπηίδα
