Επικός ποιητής του 9ου ή 8ου αιώνα π.Χ.
Έγραψε το μακρόπνοο ποίημα «Κύπρια Έπη» του λεγόμενου κυκλικού έπους,
που ανήκει στον τρωικό κύκλο (δηλαδή επικός εξάμετρος στίχος)
και του οποίου η Ιλιάδα τού Ομήρου θεωρείται συνέχεια.
Έχει υπόθεση την απαγωγή της Ελένης από τον Πάρη και τα γεγονότα γενικά πριν από την μήνη του Αχιλλέα. Ο Τρωικός πόλεμος άναψε, σύμφωνα με τα Κύπρια έπη, γιατί ο Δίας θέλησε να ξαλαφρώσει τη γη από το μεγάλο βάρος των ανθρώπων.
Επειδή κατά την εποχή που γράφτηκε δεν υπήρχε γραφή ολοκληρωμένης μορφής, ελάχιστα αποσπάσματα του έργου αυτού διασώθηκαν και τα οποία περιλαμβάνονται στη συλλογή Fragmenta Epicorum Graecorum τού Kirkel (έκδ. Λειψίας 1887).
Τα «Κυπριακά Έπη» χρησίμευαν ως πηγή πολλών μεταγενέστερων Ελλήνων και Ρωμαίων τραγικών ποιητών και συγγραφέων.
Η αφήγηση ξεκινάει κάπως έτσι:
«Ήτανε κάποτε στη γης μύριες φυλές ανθρώπων
που βάραιναν τις πλάτες της βαθιά ως τα σωθικά της.
Την είδε, την σπλαχνίστηκε ο Ζευς, και στις σοφές του φρένες
να ξαλαφρώσει σκέφτηκε της γης της παντοτρόφας
το βάρος, κι άναψε φωτιά του Τρωικού πολέμου,
ν' αδειάσει με το θάνατο το βάρος. Και πεθαίναν
στην Τροία οι ήρωες. Μα του Διός γινόταν η βουλή του»..