Ήταν κιθαρωδός των χρόνων του Λυσάνδρου, από την Κόρινθο.
Γιός του Νικοσθένη.
Στον θησαυρό των Αθηναίων στους Δελφούς σώζεται
τιμητικό ψήφισμα με την επιγραφή
«Αριστονόω, επεί τους ύμνους τοις θεοίς εποίησεν».
Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο Αριστόνους νίκησε
έξι φορές την Πυθία στους Δελφούς.
Οι αρχαίοι τον ονομάζουν και κόλακα του Λυσάνδρου
επειδή σε ορισμένες συνθέσεις του υμνολογεί
αυτόν τον στρατηγό της Σπάρτης.
Στις συνθέσεις του τα κώλα έχουν ορισμένο αριθμό
και ιδιαίτερο χαρακτήρα,
οι στροφές συνοδεύονται από επωδό
και οι παρεμφατικές συντάξεις φτάνουν στην υπερβολή.
Αυτά αποτελούν κριτήρια για την τοποθέτηση
του έργου του Αριστόνοου στην εποχή του νεότερου διθυράμβου.
Έχουν διασωθεί δύο αποσπάσματα από δύο του ποιήματα:
[Ἀ]πόλλωνι Πυθίωι τὸν ὕμνον
και
Ἑστία
