[Ἀρ]ιστόνοος Νικοσθένους Κορίνθιος :
[Ἀ]πόλλωνι Πυθίωι τὸν ὕμνον.
Πυθίαν ἱερόκτιτον
ναίων Δελφίδ΄ ἀμφὶ πέτραν
ἀεὶ θεσπιόμαντιν ἕ-
δραν͵ ἰὴ ἰὲ Παιάν͵
Ἄπολλον͵ Κοίου τε κόρας
Λατοῦς σεμνὸν ἄγαλμα καὶ
Ζηνὸς ὑψίστου μακάρων
βουλαῖς͵ ὢ ἰὲ Παιάν.
Ἔνθ΄ ἀπὸ τριπόδων θεο-
κτήτων͵ χλ[ω]ρότομον δάφναν
σείων͵ μαντοσύναν ἐποι-
χνεῖς͵ ἰὴ ἰὲ Παιάν͵
φρικώεντος ἐξ ἀδύτου
μελλόντων θέμιν εὐσεβῆ
χρησμοῖς εὐφθόγγου τε λύρας
αὐδαῖς͵ ὢ ἰὲ Παιάν.
Ἁγνισθεὶς ἐνὶ Τέμπεσιν
βουλαῖς Ζηνὸς ὑπειρόχου͵
ἐπεὶ Παλλὰς ἔπεμψε Πυ-
θῶδ΄͵ [ἰὴ] ἰὲ Παιάν͵
πείσας Γαῖαν ἀνθοτρόφον
Θέμιν τ΄ εὐπλόκαμον θεὰν
[αἰ]ὲν εὐλιβάνους ἕδρας
ἔχεις͵ ὢ ἰὲ Παιάν.
Ὅθεν Τριτογενῆ προναί-
αν ἐμ μαντείοις ἁ[γί]οις
σέβων ἀθανάτοις ἀμοι-
[β]αῖς͵ ἰὴ ἰὲ Παιάν͵
χάριν παλαιᾶν χαρίτων
τᾶν τότ΄ ἀϊδίους ἔχων
μνήμας͵ ὑψίσταις ἐφέπεις
τιμαῖς͵ ὢ ἰὲ Παιάν.
Δωροῦντ[αι] δέ σ΄ ἀθάνατοι͵
Ποσειδῶν ἁγνοῖς δαπέδοις͵
Νύμφαι Κωρυκίοισιν ἄν-
τροις͵ ἰὴ ἰὲ Παιάν͵
τριετέσιν φαναῖς Βρόμιος͵
σεμνὰ δ΄ Ἄρτεμις εὐπόνοις
κυνῶν ἐμ φυλακαῖς ἔχει
τόπους͵ ὢν ἰὲ Παιάν.
Ἀλλ΄ ὦ Παρνασσοῦ γυάλων
εὐδρόσοισι Κασταλίας
να[σ]μοῖς σὸν δέμας ἐξαβρύ-
νων͵ ἰὴ ἰὲ Παιάν͵
χαρεὶς ὕμνοις ἡμετέροις͵
ὄλβον ἐξ ὁσίων διδοὺς
ἀεὶ καὶ σῴζων ἐφέποις
ἡμᾶς͵ ὢ ἰὲ Παιάν.
Ἀριστονό[ο]υ : Ἑστία
Ἱερὰν ἱερῶν ἄνασσαν
Ἑστίαν ὑμνήσομεν͵ ἃ καὶ Ὄλυμπον
καὶ μυχὸν γαίας μεσόμφαλον ἀεὶ
Πυθίαν τε δάφναν κατέχουσα
ναὸν ἀν΄ ὑψίπυλον Φοίβου χορεύεις
τερπομένα τριπόδων θεσπίσμασι͵
καὶ χρυσέαν φόρμιγγ΄ Ἀπόλλων
ὁπηνίκ΄ ἂν ἑπτάτονον
κρέκων μετὰ σοῦ θαλιάζον-
τας θεοὺς ὕμνοισιν αὔξῃ.
Χαῖρε Κρόνου θύγατερ
καὶ Ρέας͵ μούνα πυρὸς ἀμφιέπουσα
βωμοὺς ἀθανάτων ἐριτίμους͵
Ἑστία͵ δίδου δ΄ ἀμοιβὰς
ἐξ ὁσίων πολὺν ἡμᾶς
ὄλβον ἔχοντας ἀεὶ λιπαρόθρονον
ἀμφὶ σὰν θυμέλαν χορεύειν.
