Κριτόβουλος (Κριτόπουλος) Μιχαήλ: Εγκώμιον εις τον ιερόν Αυγουστίνον


«Εγκώμιον εις τον ιερόν Αυγουστίνον»

στίχοι Κριτοπούλου Μιχαὴλ τοῦ Ἰμβρίου

 

ὅστις ἔρωτα θεοῦ ἔσχεν εὐφρόνως

καὶ πῦρ ἀνῆψεν ἀγάπης ἐν καρδίᾳ

ἁλοὺς ὅλος γε τῷ πόθῳ τοῦ δεσπότου

καὶ κατοχὴν δὲ ἐμπνευσθεὶς θειοτέραν

τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐκτόπως θαυμαζέτω͵

τὸν θεῖον ὄντως καὶ σεπτὸν Αὐγουστῖνον͵

τοῦ διακαοῦς ἔρωτος καὶ τοῦ πάθους

καὶ τῆς ἐνθέου κατοχῆς τε καὶ ξένης.

ὅλην γὰρ ἐξέχεε τὴν ψυχὴν ὅδε

πρὸς τὸν ἔρωτα τοῦ θεοῦ τε καὶ πλάστου

ἔκφρων γεγονώς͵ ὅλος ἠλλοιωμένος

τὴν θείαν ὄντως ἀλλοίωσιν καὶ ξένην.

τὸ δὲ βιβλίον συνεχῶς ἐπιέτω

ἀεὶ μελετῶν καὶ προσλαλῶν τῷ κτίστῃ

καὶ φῶς νοερὸν εἰσάγων ἐν καρδίᾳ·

ὁδὸς γάρ ἐστι τοῦτο τῆς μετανοίας
καὶ θύρα ζωῆς πρὸς σωτηρίαν ἄγον.