Καματηρός Ιωάννης, Αστρολογικό ποίημα 2η συνέχεια


Περὶ τῶν δώδεκα ζῳδίων.

Κριός.

Ὁ πρῶτος μὲν τοῦ ζῳδιακοῦ τόπος Κριὸς καλεῖται͵

ἀρρενικὸν͵ βασιλικὸν͵ ἀνωφερὲς͵ τετράπουν͵

χερσαῖον͵ ὀλιγόγονον͵ εὐμετάβλητον λίαν

θυμικόν τε καὶ τροπικὸν͵ ἐαρινὸν τυγχάνον͵

ἰσημερίας καταρχὴ κατὰ Μάρτιον μῆνα·

εἰσέρχεται ὁ ῞Ηλιος ἐν τῇ πρὸς ἑνδεκάτῃ

πρὸς πρώτην μοῖραν τοῦ Κριοῦ͵ εἰς οἵαν ὥραν λάχῃ͵

μέχρι καὶ τῆς τριακοστῆς μοίρας τοῦδε ζῳδίου

εἰς τὸν Ἀπρίλλιον πληροῖ͵ ἕως οὗ νὰ πληρώσῃ·

κόσμου δὲ μεσουράνισμα͵ κἂν ἀσελγὲς τυγχάνον·

οἶκος γὰρ πέλει Ἄρεος͵ ὕψωμα Σελασφόρου

εἰς μοίρας ἐννεακαίδεκα͵ κοίλωμα δὲ τοῦ Κρόνου

κατὰ δύναμιν γίνεται ἐν εἰκοστῇ τῇ μοίρᾳ.

καὶ πρὸς ἡμέραν τρίγωνον Ἡλίου σελασφόρου͵

πρὸς δὲ τῇ νυκτὶ τῷ Διὶ τερπικεραύνῳ πέλει͵

τὰ δ΄ ἄλλα τῶν κακώσεων τῇ Ἀφροδίτῃ νέμει.

Τὰ δὲ παρανατέλλοντα τῷ Κριῷ ζῴδια ταῦτα·

Κηφεύς τε Κασσιέπεια͵ Περσεὺς καὶ Ἀνδρομέδα͵

Ἀθηνᾶ τε καὶ Δελτωτὸν͵ σὺν τούτοις καὶ τὸ Κῆτος͵

ἀλλὰ καὶ ὁ Κυνοκέφαλος καὶ ὁ τὰ Λύχνα φέρων

καὶ Ἀνδρομέδα καὶ Γοργὼ φοβερὸν προσωπεῖον.

Ἔχουσι δὲ γνωρίσματά τινά τινων ἀστέρων·

ὁ μὲν Περσεὺς ἀνάσκελα ἑφ΄ ἕκατέρων ὤμων

ἕναν λαμπρὸν καὶ μέγιστον ἀστέρα φέρει πάντως͵

ἐπὶ δὲ τῆς δεξιᾶς χειρὸς καὶ τῆς λαιᾶς ὁμοίως

πρὸς ἕναν μέγιστον λαμπρὸν͵ ἄλλον εἰς τὴν κοιλίαν͵

ἐπὶ δὲ τὸ προσάγκωνον ὃν καλοῦσιν ἰσχίον͵

τοῦ δεξιοῦ τοῦ γόνατος͵ ἀλλὰ τῆς ἀντικνήμης͵

ἐφ΄ ἑκατέρου μηρίου ὁμοίως ἓν πρὸς ἕνα͵

καὶ πρὸς τὸν πόδα κάτωθεν ἕναν λαμπρὸν ἀστέρα͵

εἰς τὸν εὐώνυμον μηρὸν ἄλλον πάλιν ἀστέρα͵

εἰς δὲ τὸ τούτου γόνατον μεγάλους πρώτους πέντε͵

δύο εἰς τὸ ἀντικνήμιον͵ πρὸς τὴν λαιὰν δὲ χεῖρα

ἕνα͵ παρ΄ ὃ ἡ τῆς Γοργῶ κεφαλὴ κλῆσιν φέρει͵

τοὺς πάντας ὀκτωκαίδεκα πρώτους τε καὶ δευτέρους͵

ὄντας περὶ τὸ μέγεθος τῶν πλανήτων ἀστέρων.

καὶ κάτωθεν ὁ Αἴλουρος ὁ τῆς δωδεκαώρου.

τὰ γὰρ δώδεκα τμήματα σφαῖραν ἀποτελοῦσι͵

τὰ πάντα μοιρῶν τριάκοντα͵ ἐκ βορρᾶ τε πρὸς νότον.

καὶ τὸ σχῆμα πρὸς λογισμὸν εἰ καλῶς φέρειν θέλεις͵

ὡς δάφνης ἂν εἰκάσειας ἓν τῶν τμήματων φύλλῳ͵

μέσον μὲν εὖρος ἔχοντα͵ πρὸς δὲ τὰς δύο ἄκρας

ὀξύγωνον͵ στενούτζικον͵ ὧν τοῦ ἑνὸς ἡ κλῆσις

δωδεκάωρον λέγεται τῶν κατηστερισμένων.

Τὰ δὲ δώδεκα ζῴδια δεκανοὺς ὑποτάσσουν͵

καθὼς καὶ προειρήκαμεν· τὸ ἓν τῶν ἀνὰ τρίων

δεκάμοιρον τοῦ ζῳδίου τυγχάνει κατὰ μέρος·

καὶ ἀπὸ πρώτου τοῦ Κριοῦ μέχρι μοίρας δεκάτης

ὁ πρῶτός ἐστι δεκανὸς Ἄρεος σχῆμα φέρων͵

ὁ δ΄ ἄλλος ἕως εἰκοστῆς Ἡλίου τάξιν ἔχων͵

ὁ τρίτος τῆς τριακοστῆς κράσεως Ἀφροδίτης.

καὶ ὁ μὲν πρῶτος ὄνομα ἐξ Ἀγάρων Χοντάρε͵

Χοντάχρε δὲ ὁ δεύτερος καὶ Σικετὸν ὁ τρίτος.

καὶ τάδε φέρει πρόσωπα ὁ πρῶτος ἀνατέλλων

ἐξ ὡροσκόπου κέντρου γῆς ἀρχαίας φαινομένου

ὥσπερ ἀνίσχων ῞Ηλιος ἐκ μέρους τῆς ἑῴας·

παρανατέλλει Ἀθηνᾶ καὶ ἡ οὐρὰ τοῦ Κήτους͵

τὸ τρίτον δὲ τοῦ Δελτωτοῦ καὶ ὁ τὰ Λύχνα φέρων͵

ἀλλὰ καὶ Κυνοκέφαλος καὶ κεφαλὴ Αἰλούρου.

ἐκ γῆς γὰρ ἐξερχόμενος καὶ πέλων ὡροσκόπος

τοὺς γεννωμένους ἐξ αὐτοῦ ἄνδρας τε καὶ γυναῖκας

τὸν γάμον δυσανάρεστον ἐν πρώτῃ φέρει ἥβῃ͵

ἐν δὲ ὑστάτῃ εὐγαμεῖ καὶ καλὸν ἔχει τέλος·

λεπτὰ τὰ στήθη καὶ ξηρὰ μήτε σεσαρκωμένα͵

κνῆμαι γυμναὶ καὶ ἄσαρκοι͵ ἔχοντας καὶ σημεῖα

τινὰ εἰς τὰ τοῦ σώματος μέρη τῶν εὐωνύμων.

κλιμακτῆρες δ΄ ὑπόκεινται καὶ κίνδυνοι μεγάλοι

συμβαίνουσι καὶ γίνονται ἐν ἔτεσιν ἀφύκτοις

πρὸς τέταρτον καὶ ἔννατον καὶ πρὸς διπλὴν ἑξάδα

καὶ πρῶτον πρὸς τὸν εἰκοστὸν τριακοστόν τε τρίτον͵

σαράντ΄ ἐννεὰ͵ πενήντα δυὸ͵ ἑξήντα͵ ἑβδομήντα͵

ἂν προστιθῇς καὶ τέσσαρα πάλιν πρὸς τὰ ἑξήντα·

γίνεται τοῦτο πάλιν δὲ καὶ πρὸς τοῖς ἑβδομήντα͵

κακὸν ἔχουσι κίνδυνον ὡς ἐκ τοῦ ὡροσκόπου.

Ταῦτα τοῦ πρώτου δεκανοῦ· θέλει καὶ τοῦ δευτέρου·

τοῦδε γὰρ ἀνατέλλοντος τοὺς γεννωμένους τότε

πλουσίους μὲν τραφήσεσθαι͵ κακοπαθεῖν δὲ τούτους

ἐκ νόσων καὶ συμπτώματος ἐν ἡλικίᾳ πρώτῃ͵

φρονίμους δὲ καὶ ταπεινοὺς͵ ἀλλὰ καὶ παιδευμένους͵

προίστασθαι δὲ καὶ πολλῶν͵ καλὸν δὲ τέλος ἔχειν͵

τάδε σημεῖα πέλουσι τούτοις καὶ ἠκριβωμένως·

μεσήλικες͵ εὐόφθαλμοι ἴσοι τε κατὰ μέτρον͵

ὀξύθυμοι ὀλιγούτζικον͵ ἀλλ΄ ὑποτάσσουν φρένα.

πρὸς ἔτος δὲ τὸ δεύτερον ἕβδομόν τε κινδύνους

καὶ πρὸς ἑπτακαιδέκατον καὶ μετὰ δύο πάλιν͵

τοῦτ΄ ἔστιν ἐννεακαίδεκα τυγχάνειν κατὰ ψῆφον͵

πρὸς εἴκοσι καὶ τέταρτον καὶ πρὸς τριάντα τρίτον͵

πρὸς τοὺς σαράντα πρώτιστον͵ δεύτερον τῶν πενήντα͵

πρὸς τοὺς ἑξήντα τέταρτον͵ πρῶτον πρὸς ἑβδομήντα͵

τὸ τέλος δὲ τὸ ἄφυκτον ἕκτον πρὸς ὀγδοήντα.

Τοὺς δ΄ ἐν τῷ τρίτῳ δεκανῷ τοὺς ταπεινοὺς δὲ πάλιν

κακοπαθεῖν τὰ μέγιστα͵ πολλὰ καὶ ξενιτεύειν͵

χωρίζεσθαι καὶ τοὺς γονεῖς τῷ δυστυχεῖ θανάτῳ͵

λυπεῖσθαι δὲ τὰ μέγιστα πρὸς τὸν πρώτιστον γάμον.

εἰ δὲ καὶ πάλιν ὕστερον λάβῃ κανεὶς γυναῖκα͵

οὐδ΄ ὅλως οἱ παμφύρατοι βλέπουσι παρθενείαν͵

καὶ πάντων τὸ δεινότατον͵ ἔχουσι καὶ παιδίτζια.

τὸ δ΄ εἶδος τούτων πέφυκε λευκὸν͵ ξανθὸν καὶ σγοῦρον͵

πρὸς δὲ τὸ μῆκος εὐπρεπεῖς καὶ μέγιστοι τὴν θέαν.

κίνδυνοι δὲ πεφύκασιν ἐν τοῖς ἔτεσι τούτων

πρὸς τὰς ἑπτὰ καὶ ἕνδεκα καὶ πρὸς δεκαεννέα

εἴκοσι ὀκτὼ καὶ τριάντα τρεῖς͵ ἀλλὰ καὶ τριάντα πέντε͵

σαράντα͵ πενήντα δυὸ͵ ἑξήντα͵ ἑβδομήντα͵

πρὸς τούτοις καὶ τὸν ἕβδομον ἀπὸ τῆς ἑξηντάδος͵

πρόσθες δὲ καὶ τὸ τέταρτον ἐπὶ τοὺς ἑβδομήντα͵

εἰς δὲ τοὺς ὀγδοήντα ὀκτὼ͵ πρὸς τούτοις ἐνενήντα͵

εἰ προστιθῇς καὶ τοὺς ἑπτὰ͵ μεγάλως κινδυνεύουν.

τὸ δὲ χωρίζον μεταξὺ Κριοῦ τε καὶ τοῦ Ταύρου͵

ὅπερ καὶ μεσεμβόλημα͵ ὡροσκοποῦν εἰ λάχοι͵

κωφοὺς͵ ἀλάλους καὶ σαλοὺς μέχρι θανάτου φέρει.

Ὁ δὲ Κριὸς τὸ ζῴδιον τριαντάμοιρος ὑπάρχων

εἰς ὅρια μεμέρισται τῶν πέντε πλανωμένων·

ἀπὸ μὲν πρώτης τοῦ Κριοῦ μέχρι τε καὶ τῆς ἕκτης

ὁ Ζεὺς ἐπέχει καὶ κρατεῖ͵ καὶ φέρουσι τὴν κλῆσιν

ἄρμα τε καὶ ἀκρίβεια τοῦ γεννωμένου ὧδε͵

ἐκ ταπεινώσεως ὑψοῖ τύχης τε καὶ πρὸς δόξαν·

μεγίστων ὄχλων ἀστικῶν γίνεται ἀρχηγέτης.

ἀπὸ δ΄ ἑβδόμης ἔμπροσθεν καὶ μέχρι δωδεκάτης

τῆς Ἀφροδίτης τῆς καλῆς τῆς ἐπιχάρμου λέγω͵

ἔρως τε καὶ ὑψώματα καὶ ἄνεσις καλοῦνται.

ἔχει φιλίας συμπλοκὰς πρὸς ἐνδόξους γυναῖκας.

ὁ δ΄ Ἑρμῆς ἄρχει παντελῶς ἀπὸ τρισκαιδεκάτης͵

καλεῖται δὲ καὶ προκοπὴ ἢ καὶ φιλοπονία͵

τὸ κάλλιστον καὶ μέγιστον͵ εὐτυχία καὶ δόξα.

ὁ δ΄ Ἄρης πάλιν δύναται ἐξ εἰκοστῆς καὶ πρώτης

καὶ μέχρι πέμπτης εἰκοστῆς͵ καλεῖται δ΄ ἀκρασία.

ἀποτελεῖ δ΄ ἐξορισμοὺς͵ φυγὰς καὶ κατακρίσεις͵

μοιχοὺς καὶ κλέπτας καὶ κακοὺς καὶ βλαπτικοὺς ἀνθρώπους.

Κρόνος δὲ πάλιν ὁ ψυχρὸς καὶ ξηρότατος φύσει

ἐκ μοίρας εἰκοστῆς ἕκτης ἕως καὶ τῆς τριαντάδος

ἐπέχει τε καὶ δύναται͵ αἳ καὶ ἰδιοπροσωπίαι

τὴν κλῆσιν ἐπιφέρουσιν͵ πρὸς τὰς ἀποτελέσεις

ἐπιτρόπους καὶ παιδευτὰς͵ ἐν ὄχλοις τασσομένους.

Τῷ δὲ δευτέρῳ δεκανῷ παρανατέλλει πάλιν

ἡ Ἀνδρομέδα καὶ Γοργὼ καὶ τὰ μέσα τοῦ Κήτους

καὶ τοῦ Περσέως τὸ δρέπανον͵ τὸ μέσον τῆς Αἰλούρου͵

σὺν τούτοις καὶ τὸ Δελτωτὸν ἀνίσχει μέχρι μέσης.

ἐν δὲ τῷ τρίτῳ δεκανῷ ἡ κεφαλὴ τοῦ Κήτους͵

τὸ ὑπόλοιπον Δελτωτοῦ καὶ κέρκις τῆς Αἰλούρου͵

Περσεὺς δὲ κατακέφαλα καὶ ἄλλη καλὴ γυνίτζα͵

ἥτις καὶ Κασσιέπεια ἐν θρόνῳ καθημένη.

Ὁ δὲ Κριὸς ὁλόκληρος ἐπάνω τῶν κλιμάτων

ἐπίκειται καὶ δύναται εἰς χώρας τε καὶ τόπους

Περσίαν Βρεταννίαν τε͵ ἀλλὰ καὶ Γαλατίαν͵

Παλαιστίνην͵ Γερμανικὴν͵ Ἑβραίους͵ Ἰδουμαίους.

Τῶν δὲ τοῦ σώματος μερῶν μεγάλως κυριεύει

κεφαλήν τε καὶ πρόσωπον καὶ τῶν αἰσθητηρίων͵

κεφαλικῶν ἐπισκιασμῶν͵ ἀλλὰ καὶ ἐκπληξίας͵

λεπρῶν͵ λειχήνων μαδαρῶν͵ ἀναισθήτων τραυμάτων͵

ὅσα περὶ τὰς ἀκοὰς͵ ἀλλὰ καὶ τοὺς ὀδόντας

εἰώθασί τε γίνεσθαι ἐκ κεφαλῆς ῥευμάτων·

προσεκυρώθη δ΄ ὁ Κριὸς πᾶσαν δύναμιν ἔχων

ἐν κεφαλῇ καὶ κέρασιν ἐξ ἅπαντος τοῦ μέρους

πρὸς Βαβυλῶνα δεξιᾷ ἐπάνω κεῖσθαι ταῦτα

καὶ Περσίδα τὴν ἔσωθεν͵ ἀριστερᾷ Συρίαν.

Ἡλίου ὄντος ἐν αὐτῷ ἐὰν συμβῇ τοῦ σεῖσαι͵

πρὸς μὲν Ἀσίαν ἅπασαν καὶ Συρίαν τὴν Κοίλην͵

Ἰουδαίαν Ἰδουμαίαν τε͵ ἀλλὰ καὶ Παλαιστίνην

πολλὰ σημαίνει τὰ κακὰ͵ πρὸς δὲ χώρων Εὐρώπης

Βαστέρναις καὶ Βρεταννικοῖς͵ ἀλλὰ καὶ Γαλατίοις.

στρατεύσωσι δ΄ οἱ βασιλεῖς κατὰ τῶν πολεμίων͵

ἀλλ΄ οὐδὲν εὐτυχήσουσιν ἰδεῖν τῶν ποθουμένων.

ἐλαττωθέντων γὰρ αὐτῶν ἴσως τῶν στρατευμάτων

οἱ στρατηγοὶ ἀναζεύξουσιν ἄπρακτοι πρὸς οἰκίας.

βλάβη δὲ κατ΄ ἀνατολὰς ἀρρένων φύσει πέλει·

καὶ γὰρ ἀρσενικός ἐστιν ὁ Κριὸς τόδε ζῴδιον.

Σελήνης δ΄ οὔσης ἐν αὐτῷ εἰ βροντήσει συμβαίη͵

ἡμέρας οὔσης͵ τὴν φυγὴν Ἀράβοις ἐπινεύει͵

λιμὸν δὲ Πέρσαις ἀπειλεῖ· ἐν δὲ νυκτὶ͵ Ἀσίαν

Εὐρώπην τε ταράξωσι πόλεμοί τε μεγάλοι͵

οἵ τε περὶ τὴν θάλασσαν προσέσονται κινδύνοις͵

καὶ ἀφθονία τῶν καρπῶν͵ τοῦ κοινοῦ δ΄ εὐθηνία

καὶ δυνατῶν κατάπτωσις προσώπων μεγιστάνων.

Φωσφόρου δ΄ ἐπανίοντος ἐπὶ τὸ ζῴδιον τοῦτο

εἰ κεραυνὸς ἐπὶ τῆς γῆς ἐν σκηπτῷ ἐπιπέσῃ͵

εἰ μὲν πολλάκις ῥοιζηδὸν εἰς ἀμπελῶνα πέσῃ͵

ἐλάττωσις γενήσεται καὶ σπάνις ἡ τοῦ οἴνου͵

εἰ δ΄ ἐν δένδροις͵ τῶν ἐξ αὐτῶν καρπῶν πτῶσιν εἰσφέροι.

εἰ δ΄ ἐπὶ ποταμῷ ποτε οὗτος κατενεχθείη͵

ἐπιδεὴς ὁ ποταμὸς ῥείθρων οἰκείων ἔσται͵

τοῖς νηχομένοις ἐν αὐτῷ ὄλεθρος μέγας πέλει.

εἰ δὲ καὶ κατὰ θάλασσαν ἡ φλὸξ προσεπισκήψει͵

ταύτης μὲν ὁ περίχωρος ἐν δόλῳ ταραχθείη·

εἰ δὲ πολιτικῷ τόπῳ εἴτε καὶ δημοσίῳ͵

πολέμους ἐμφυλίους τε καὶ στάσεις καὶ κινδύνους.

εἰ δ΄ ἐπὶ τείχους ἐμπεσὼν μηδ΄ ὅλως τοῦτο βλάψει͵

ἔφοδον πολεμίων τε σημαίνει κατ΄ ἐκεῖνο·

εἰ δ΄ ἐκ τούτου τοῦ σχήματος τὸ τεῖχος καταπέσῃ͵

πόλεμον μέγαν τὸν δεινὸν κατὰ τοῦ τείχους σκόπει·

εἰ δὲ καθ΄ ἱερούς τε τόπους συμβῇ γενέσθαι τόδε͵

τοῖς ἐνδόξοις καὶ ἄρχουσι ἀλλὰ καὶ τοῖς κρατοῦσιν

ὁ κίνδυνος φανήσεται ἐκ συμφορῶν ποικίλων·

εἰ δὲ καὶ πρὸς ἀγάλματα͵ σημαίνει πρὸς τὰς πόλεις

ὕβριν καὶ ταραχὰς πολλὰς͵ ἀλλὰ καὶ καταπτώσεις.

τοῦτο δ΄ οὐ γίνεταί ποτε ἔξωθεν μετοπώρου

ἢ πρὸς Πλειάδας καταρχὴν ἢ ἐπιτολὴν Ἀρκτούρου.