Αντίμαχος ο Τήιος, ήταν επικός ποιητής που, κατά τον Πίνδαρο, έζησε στα μέσα του 8ου π.Χ. αιώνα ή κατά άλλες εκδοχές στις αρχές του 7ου.
Ο Αντίμαχος έγραψε δύο ειδικούς κύκλους με τους τίτλους "Θηβαΐς" και "Επίγονοι".
Για τους Επιγόνους μας δίνει πληροφορίες ο Απολλόδωρος και ο Διόδωρος.
Ονομάζονταν οι γιοί των επτά στρατηγών του Άργους που κατά την παράδοση δέκα χρόνια μετά την εκστρατεία των «επτά επί Θήβας» αποφάσισαν να εκστρατεύσουν εναντίον της Θήβας για να εκδικηθούν τον θάνατο των πατέρων τους.
Οι επίγονοι ήταν οι :
Αιγιαλεύς, γιός του Άδραστου
Θέρσανδρος, γιός του Πολυνείκη
Διομήδης, γιός του Τυδέως
Σθένελος, γιός του Καπάνεως
Πρόμαχος, γιός του Παρθενοπαίου
Ευρύαλος, γιός του Μικηστέως
και οι δύο γιοί του Αμφιαράου: ο Αλκμέων (που αναδείχθηκε και ο επιφανέστερος των Επιγόνων) και ο Αμφίλοχος.
Μετά την μάχη που επακολούθησε οι Θηβαίοι νικήθηκαν και με συμβουλή του μάντη Τειρεσία αναγκάσθηκαν να παραδώσουν την πόλη και να καταφύγουν στο χωριό της Βιωτίας, το Τιλφωσσαίον.
Οι Επίγονοι όταν κατέλαβαν την Θήβα γκρέμισαν τα τείχη και τοποθέτησαν στον θρόνο τον γιό του Πολυνείκη, τον Θέρσανδρο.
Από τους Επιγόνους σκοτώθηκε στην μάχη ο Αιγιαλεύς.
Η εκστρατεία τους αυτή υπήρξε θέμα έπους 7.000 στίχων, που άλλοι αποδίδουν στον Όμηρο και άλλοι στον ποιητή Αντίμαχο.
Οι 8 στίχοι που διασώθηκαν στα άπαντα του Αντίμαχου είναι :
ΕΠΙΓΟΝΟΙ
Νῦν αὖθ΄ ὁπλοτέρων ἀνδρῶν ἀρχώμεθα͵ Μοῦσαι
ἐκ γὰρ δώρων πολλὰ κάκ΄ ἀνθρώποισι πέλονται.
ὣς οἱ μὲν δαίνυντο βοῶν κρέα͵ καὐχένας ἵππων
ἔκλυον ἱδρώοντας͵ ἐπεὶ πολέμοιο κορέσθην.
θωρήσσοντ΄ ἄρ΄ ἔπειτα πεπαυμένοι < >
πύργων δ΄ ἐξεχέοντο͵ βοὴ δ΄ ἄσβεστος ὀρώρει.
ἐκ μὲν Ἐριχθονίου ποτιμάστιον ἔσχεθε κοῦρον
Αὐτόλυκον͵ πολέων κτεάνων σίνιν Ἄργεϊ κοίλωι.
