Ήταν
λυρικός ποιητής και θεωρείται ο δημιουργός της ελεγείας.
Έζησε
στην πρώτη πεντηκονταετία του 7ου π.Χ. αιώνα. Το γεγονός το συμπεραίνουμε από
ένα στίχο του που σώθηκε (τον 5a, που
έχω αναρτήσει παρακάτω) και στον οποίο μνημονεύεται η επιδρομή των Κιμμερίων
κατά το 675 π.Χ.
Την
εποχή εκείνη ο Καλλίνος ήταν σε ανδρική ηλικία και επομένως πρέπει να γεννήθηκε
στα τελευταία χρόνια του 7ου αιώνα.
Ο
Στοβαίος διέσωσε στο «Ανθολόγιό» του 21 στίχους του Καλλίνου σε ελεγειακό μέτρο,
με τους οποίους προτρέπει τους συμπολίτες του να πάρουν τα όπλα για να αμυνθούν
εναντίον των εχθρών.
Η
τεχνική του στίχου και το ποιητικό ύφος μαρτυρούν ισχυρή επίδραση των Ομηρικών
επών χωρίς όμως την ηρωική διάθεση που τα εμπνέει.
Ο
Καλλίνος δεν πιστεύει στον πόλεμο, τον θεωρεί όμως αναγκαίο για την άμυνα της
πατρικής γης.
Ο
Στράβων μας πληροφορεί ότι ο Καλλίνος έγραψε και ένα ποίημα, τον «Λόγον προς
Δία», όπου επικαλείται τον θεό για την σωτηρία της πόλης «των Σμυρναίων» και
προσθέτει ότι στα χρόνια του Καλλίνου η Έφεσος λεγόταν Σμύρνη. Στο ποίημα αυτό
μνημονευόταν και η κατά των Μαγνήτων επιδρομή του θρακικού έθνους των Τρηρών.
Οι 21
στίχοι που διέσωσε ο Στοβαίος:
1 μέχρις τα<έο> κατάκεισθε; κότ΄ ἄλκιμον ἕξετε θυμόν͵
ὦ νέοι; οὐδ΄ αἰδεῖσθ΄ ἀμφιπερικτίονας
ὧδε λίην μεθιέντες; ἐν εἰρήνηι δὲ δοκεῖτε
ἧσθαι͵ ἀτὰρ πόλεμος γαῖαν ἅπασαν ἔχει
.........
καί τις ἀποθνήσκων ὕστατ΄ ἀκοντισάτω.
τιμῆέν τε γάρ ἐστι καὶ ἀγλαὸν ἀνδρὶ μάχεσθαι
γῆς πέρι καὶ παίδων κουριδίης τ΄ ἀλόχου
δυσμενέσιν· θάνατος δὲ τότ΄ ἔσσεται͵ ὁππότε κεν δὴ
Μοῖραι ἐπικλώσωσ΄. ἀλλά τις ἰθὺς ἴτω
ἔγχος ἀνασχόμενος καὶ ὑπ΄ ἀσπίδος ἄλκιμον ἦτορ
ἔλσας͵ τὸ πρῶτον μειγνυμένου πολέμου.
οὐ γάρ κως θάνατόν γε φυγεῖν εἱμαρμένον ἐστὶν
ἄνδρ΄͵ οὐδ΄ εἰ προγόνων ἦι γένος ἀθανάτων.
πολλάκι δηϊοτῆτα φυγὼν καὶ δοῦπον ἀκόντων
ἔρχεται͵ ἐν δ΄ οἴκωι μοῖρα κίχεν θανάτου͵
ἀλλ΄ ὁ μὲν οὐκ ἔμπης δήμωι φίλος οὐδὲ ποθεινός·
τὸν δ΄ ὀλίγος στενάχει καὶ μέγας ἤν τι πάθηι·
λαῶι γὰρ σύμπαντι πόθος κρατερόφρονος ἀνδρὸς
θνήσκοντος͵ ζώων δ΄ ἄξιος ἡμιθέων·
ὥσπερ γάρ μιν πύργον ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶσιν·
ἔρδει γὰρ πολλὼν ἄξια μοῦνος ἐών.
Τα
υπόλοιπα αποσπάσματα που σώθηκαν από τα ποιήματά του:
Από
τον "Λόγον προς Δία":
2 Σμυρναίους δ΄ ἐλέησον͵
2a μνῆσαι δ΄͵ εἴ κοτέ τοι μηρία καλὰ βοῶν
<Σμυρναῖοι κατέκηαν>.
4 Τρήερας ἄνδρας ἄγων.
5a νῦν δ΄ ἐπὶ Κιμμερίων στρατὸς ἔρχεται ὀβριμοεργῶν͵
.............
