Ο
Αρίφρων ήταν Υμνογράφος και δάσκαλος της χορωδίας.
Η
καταγωγή του ήταν από τη Σικυώνα και η ζωή του τοποθετείται στα τέλη του 5ου
και στις αρχές του 4ου αιώνα π.Χ.
Περίφημος
είναι ένας ύμνος του στην Υγεία, που όπως υποθέτει ο Wilamowitz πρέπει να γράφτηκε με την ευκαιρία
της εισαγωγής της λατρείας του Ασκληπιού στην Αθήνα (το 420 π.Χ.)
Ο
ύμνος αυτός έχει σωθεί. Ήταν πολύ αγαπητός στην αρχαιότητα και είχε μεγάλη
διάδοση στα χρόνια των Αντωνίνων.
Ύμνος
του Αρίφρων προς την Υγεία
Ὑγίεια βροτοῖσι πρεσβίστα
μακάρων͵ μετὰ σεῦ
ναίοιμι τὸ λειπόμενον
βιοτᾶς͵ σὺ δέ μοι πρόφρων ξυνείης·
εἰ γάρ τις ἢ πλούτου χάρις
ἢ τεκέων
ἢ τᾶς ἰσοδαίμονος ἀνθρώποις
βασιληίδος ἀρχᾶς ἢ πόθων
οὓς κρυφίοις Ἀφροδίτας
ἕρκεσιν θηρεύομεν͵
ἢ εἴ τις ἄλλα θεόθεν
ἀνθρώποισι τέρψις ἢ πόνων
ἀμπνοὰ πέφανται͵
μετὰ σεῖο͵ μάκαιρ΄ Ὑγίεια͵
τέθαλε καὶ λάμπει Χαρίτων
ὀάροις·
σέθεν δὲ χωρὶς οὔτις
εὐδαίμων ἔφυ.
(Ο
Αρίφρων με τον ύμνο του αυτόν έχει επιδράσει στον σύγχρονό του Λικύμνιο από τη
Χίο, που έγραψε κι αυτός παραπλήσιο ύμνο).
