Ο
Λικύμνιος ήταν Χιώτης ρήτορας και διθυραμβοποιός, μαθητής του σοφιστή Γοργία
και διδάσκαλος του Πώλου. Έγραψε την «Ρητορική».
Κατά
τον Αριστοτέλη, οι διθύραμβοι του Λικύμνιου δεν ήταν κατάλληλοι για εκτέλεση
αλλά για ανάγνωση.
Ως
ποιητής ήταν ρητορικός και στομφώδης γι’ αυτό και ο Πλάτωνας αναφέρεται
ειρωνικά για τα «Λικυμνίεια ονόματα».
Το
ύφος του χαρακτηρίζεται από τον Αριστοτέλη ως «κενό και ληρώδες». Από τον
Αριστοτέλη επίσης πληροφορούμαστε ότι ο Λικύμνιος ασχολήθηκε με το «κάλλος» και
το «αίσχος ονομάτων».
Ύμνος
του Λικύμνιου προς την Υγεία
λιπαρόμματε μᾶτερ ὑψίστα
θρόνων
σεμνῶν Ἀπόλλωνος βασίλεια
ποθεινὰ
πραΰγελως Ὑγίεια
μυρίαις παγαῖς δακρύων
ἀχέων τε βρύει͵
Ἀχέρων ἄχεα πορθμεύει
βροτοῖσιν.
Ὕπνος δὲ χαίρων
ὀμμάτων αὐγαῖς͵
ἀναπεπταμένοις
ὄσσοις ἐκοίμιζεν κόρον.
